De kunstenaars hebben de opdracht gekregen een kunstwerk te maken dat iets met 100 jaar De Stijl van doen heeft.

Jammer dat de zon niet scheen vandaag, want met een zonnetje erbij moet er nog een bewegend schaduw-effect komen volgens mij.

Met het thema De Stijl kom je natuurlijk al snel in strakke lijnen en vlakken terecht.

Kleuren spelen natuurlijk ook een grote rol bij De Stijl .

Eenvoud past er ook mooi in.

We kennen allemaal de wereldberoemde stoel van Rietveld. Ruben Jager, de winnaar van vorig jaar, maakte een soort gelijke stoel aangetast door de tand des tijds.

Navigators van Ruben Mols sprak mij ook erg aan.

Levensecht de witte handen.

Meta Knol, directrice museum De Lakenhal, liet de indrukken van de tentoonstelling op zich inwerken voor zij een klein uurtje later de tentoonstelling zou gaan openen. Ze vroeg hoe ik het vond en of de lantaarnpaal mij opgevallen was. Oeps, welke lantaarnpaal? Ga maar zoeken, ik weet zeker dat je hem leuk vindt.

Teruglopen dan maar en elke lantaarnpaal goed bekijken. Handig zo'n hondje voor je, want honden hebben ook vaak iets met lantaarnpalen.

Gevonden op de hoek van de Hooglandsekerkgracht. Een Leidse lantaarnpaal zonder kap uitgevoerd in hout. Elke lantaarnpaal in Leiden heeft een nummer. Deze paal heeft nummer 0 en Null is ook de titel van het kunstwerk.

Voormalig directeur van veilinghuis Christie's Amsterdam, Jos Ubbens is voorzitter van de jury van de Frans de Wit prijs en maakte nog een paar laatste aantekeningen.

Voorzitter Joque Mulder heette iedereen welkom en had een mooie toespraak over Beelden in Leiden en De Stijl.

Een vrijwel nieuw bestuur keek gespannen toe.

Jos Ubbens hield zowel de kunstenaars als het publiek even in spannning voor hij bekend maakte wie de winnaar van de Frans de Wit prijs 2017 is.

De prijs ging naar een totaal verraste Rein Verhoef.

Het muzikaal intermezzo heb ik geen foto's van maar gelukkig wel een stukje film. Meta Knol somde in haar openingstoespraak op wat er allemaal in het kader van 100 jaar De Stijl in Leiden te zien is de komende maanden. Eigenlijk hoef je niet op vakantie, koop een boek over De Stijl en ga alles in je eigen stad bekijken en meemaken.

Terwijl Joque de mensen wilde uitnodigen naar buiten te gaan om de tentoonstelling te bekijken, kwam er leven in de piano. Misschien beter gezegd leven uit de piano.

Twee poppen in de kleuren van De Stijl kwamen binnen geschreden.

Mooie verrassende act van de Leidse theatergroep Fields of Wonder.

Dat De Stijl kleurrijke kunst is maakte ook Fields of Wonder duidelijk.

De leden van Fields of Wonder zorgden dat de bezoekers 'geordend' de zaal verlieten.

Buiten werd er geproost op de 6e editie van Beelden in Leiden.

Eerst maar eens kijken bij het winnende kunstwerk.

Rein Verhoef ontkwam er niet aan te poseren bij zijn kunstwerk.

Bij alle kunstwerken staan betonnen blokken met daarop uitleg over het kunstwerk.

Dat is handig,..........zolang er niet iemand op gaat zitten. :-)

Niet alleen in de kunstwerken, maar ook in de kleding veel kleur.

Zelfs geheel gekleed in Stijl.

Het bleef nog lang gezellig op de Hooglandsekerkgracht.

De tentoonstelling is nog tot en met 6 augustus te bezoeken. Hieronder een sfeerimpressie van de tentoonstelling en de opening.